Ετικέτες   

Kατηγορίες  Σκέψεις

Άσε το μάνταλο χαλαρό & μη φοβάσαι

Κλειστά παράθυρα, κλειστές πόρτες, κλειστές καρδιές ….
Τί εποχή κι η δική μας;
Κλειδαμπαρωμένες οι πόρτες και τα παράθυρα. Φόβος και ανησυχία και να τα μάνταλα και να οι κλειδαριές ασφαλείας μην μπουν και μας πάρουν τα υπάρχοντά μας. Κι αυτό κάπου βασίζεται.
Αυτές όμως τις έρμες τις πόρτες της καρδιάς γιατί τις έχουμε  έτσι κλειδαμπαρωμένες … έτσι που κανένα κλειδί δεν μπορεί να τις ανοίξει και κανένας “διαρρήκτης”  δεν τολμά καν να προσπαθήσει ?
Και μένουμε έτσι μόνοι να περιμένουμε άραγε τί;
Να γίνει η μοναξιά μας φίλη κολλητή;
Βρε αυτή είναι κολλιτσίδα … γαντζώνεται επάνω σου και άντε μετά να απαλλαγείς .
Τις έχουμε κλείσει για τα καλά τις πόρτες της καρδιάς και μήτε μια τόση δα χαραματιά δεν έχουμε αφήσει μπας και κάποιος εκεί έξω περιμένει να την βρει και να χωθεί … και που ξέρεις όλα μπορεί τότε να αλλάξουν.
Τόσος φόβος κι ανησυχία μην μπει κάποιος και μας πυρπολήσει την καρδιά, είναι  επικίνδυνος.
Βρε οι καρδιές είναι για να κάνει κάποιος ένα ρεσάλτο, να  κάνει μιαν έφοδο … και αν είναι να καταλάβει το οχυρό θα το καταλάβει πριν το πάρεις χαμπάρι.couple-dating
Αφήστε το μάνταλο λίγο χαλαρό σας λέω.
Εκεί εσείς σφιχτά και διπλοκλειδωμένο. Φοβάστε την αγάπη. Κι αυτό επειδή δεν ξέρετε που θα σας βγάλει αυτή η τρικυμία .Αυτή η θύελλα.
Μα αν δεν τη νοιώσεις αυτή τη θύελλα, αν δεν σε ποτίσει η βροχή της μέχρι μέσα στην ψυχή σου … πού θα ξέρεις τί κακό ή καλό σου έκανε;

Αν δεν ανοίξεις την καρδιά σου που την γέμισες με τις κάμπιες της αμφιβολίας πώς θα ξέρεις ότι αυτές μπορεί να είναι οι πιο ωραίες πεταλούδες;

Πώς θα ξέρεις ότι αυτός ο άγριος αγέρας δεν θα είναι στο τέλος μια αύρα που θα σε συνεπάρει ?
Μείνε με τους φόβους και τις ανασφάλειες.
Μείνε να καρτεράς. Άραγε τί όμως; Μια ζωή χωρίς ταξίδια ψυχής;

Μα πάντα εκείνο που μας συναρπάζει δεν είναι τάχα το απρόσμενο, το απροετοίμαστο, το ξαφνικό;
Το λένε και τα άσματα εξάλλου:

πάρε με από ΄δω και όπου μας βγάλει …

Γιατί επιμένεις να μένεις έρμος και μόνος και αναρωτιέσαι μονάχα πώς θα ήταν αν είχες αφήσει την καρδιά σου ανοιχτή. Ανοιχτή έτσι που κάποιος να τρύπωνε κι όπου σας βγάλει …

Φωτογραφία εξωφύλλου: vOgUe

Tzina Leptokaridou

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *