Ετικέτες love
Kατηγορίες Σκέψεις
Έρωτα ω έρωτα εσύ
Έρωτα ω έρωτα εσύ,
με τις βαλίτσες σου γεμάτες νυχτερινές προκλήσεις
γεμίζεις ηδονές και δώρα το παραδομένο σε εσένα κορμί μου.
Eξουσιάζεις το μυαλό, τα χέρια, τα μάτια μου που χορεύουν σε κάθε σου σάλεμα
με άρωμα ζεστό, μεθυστικό που αναβλύζει απο τις ανοιχτές σχισμές σου.
Παίρνεις τη μορφή της,
τη μορφή που μέρες πριν σαν αστέρι έπεσε μπροστά μου
και γεμίζει καθε μικρή λακούβα του μικρού μου δωματίου με αστερόσκονη.
Νύχτα έρχεσαι και νύχτα φεύγεις
μα κάθε ξημέρωμα στης αγάπης λούζεσαι το φώς
με νερό απο τα δικά της ακριβά χέρια,
αυτά τα χέρια τα περίμενα καιρό.
Ξεραμένο τοπίο μοιάζει στο πάτωμα το κορμί μου
σαν να έχει βροχή να πέσει χρόνια.
Μα το κορμί, ω το κορμί μου, γνωρίζει, θυμάται και ξύπνα μόνο για εσένα.
Έχει τις χαρακιές απο τα δικά σου χέρια, από τα δικά σου δάχτυλα,
από τα δικά σου ατσαλένια δίκτυα που μαζεύουν τον βυθό μαζί με τα αστέρια.
Το ξέρει πως το βράδυ,
σαν θα έρθει το βράδυ, θα στάξουν πάνω του σταγόνες.
Μια απαλή βροχή στην αρχή, μια καταιγίδα.
Θέλω τα δύο χέρια σου σαν τανάλιες όσο η νύχτα θα κυλά,
να σφίξουν τον κορμό μου και λακούβες βαθιές να σκάψουν στην ψυχή μου
βαθιά ως και τον άλλο κόσμο
και εκεί, ναι εκεί, θα ξαναζήσω ως και τα άλλο το πρωί
που με ανυπομονησία θα περιμένω να βραδιάσει…
