Ετικέτες  love memories poetry thoughts u better think 

Kατηγορίες  Σκέψεις

Ανάμνηση

Στον ΜΣ

Το χαμόγελό σου μου δείχνει έλεος,
Όπως ταπεινά σχηματίζεται.

Το βλέπω πρώτα στα μάτια σου
καθώς κατεβαίνει και διαγράφεται στις γραμμές των χειλιών σου.

Εκεί συνθλίβονται

Τα ανήμπορα “ναι”, τα θυσιασμένα “όχι”
Η λύση και η ανασύνθεσή μου.

Ανοίγουν μπρος μου τόσα καλοκαίρια…
Από εκείνα τα παιδικά,
Τα κόκκινα με τις πράσινες φλούδες.

Ζωγραφιζα τις γραμμές σου στην άμμο
μα τα κύματα τις πήραν μακριά,
Τις έχασα.

Το χαμογελό σου, πεδίο επικίνδυνο,
εκεί, στη σκέψη μου και στη ζώνη της θραύσης μου.

Το σχημάτισα πάλι,
αυτή τη φορά με τα σύννεφα του ανοιξιάτικου ουρανού.
Μετά το βρήκα στο χώμα, στις τρυφερές ρίζες των λουλουδιών,
Σταθερό,
στους πιο άγριους ανέμους.

Και ένιωσα τα χέρια σου…τη ζέση…το φίλημα.

Είσαι εδώ. Ειδικά όταν λείπεις.