Ετικέτες  love 

Kατηγορίες  Σκέψεις

ΑΠ’ ΤΑ ΚΟΚΑΛΑ ΒΓΑΛΜΕΝΗ

Υπάρχουν εύθραυστα αντικείμενα που χρήζουν ειδικής μεταχείρισης
όπως τα κρυστάλλινα ποτήρια που έχεις στα παλιά ξύλινα ντουλάπια της γιαγιάς,
όπως το σερβίτσιο πιάτων που κουβάλησες από μακρινό ταξίδι γιατί σου άρεσε το πιτσιλωτό σχέδιο τους

Όπως η εύθραυστη σχέση μας.
Τη κουβαλούσαμε για καιρό στη πλάτη μας
σαν ένα διάφανο πέπλο που δεν έπρεπε να σκιστεί,
σαν αραχνοΰφαντο που βγήκε από το μπαούλο ενός αγαπημένου συγγενή

Λίγο το τρυπήσαμε … και χάλασε
Άνοιξε πληγές,
μεγάλες τρύπες που από μέσα φαινόταν η σάρκα μας

Μπορείς να σκύψεις από πάνω μου και θα διακρίνεις τα κόκαλα που αγκαλιάζουν ευλαβικά την πληγωμένη καρδιά μου,
σαν αδέσποτο ζώο που γλύφει τις ματωμένες πληγές του καθώς πηδάει το φράχτη προς την ελευθερία του
… προς έναν άγνωστο κόσμο

Γράφει η Εύη Δόβελου.