Kατηγορίες  Σκέψεις

ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΛΕΣ

Σας βρήκαν τα πράγματα έτοιμους. Με συντρόφους. Με συζύγους. Ευκαιρία να τους απολαύσετε. Ευκαιρία να τους βαρεθείτε.

Δεν με νοιάζει. Έχω χρόνο τώρα. Να σκεφτώ. Να οργανωθώ.

Εξάλλου είναι στη φαντασία μου όλες οι κινήσεις. Τα ακροδάχτυλα που ακουμπούν. Τα σώματα που ακουμπούν. Τα χείλη που ακουμπούν.

Πού ακουμπούν; Δεν ακουμπούν!

Και πού να σε γνωρίσω; Και πώς να μ’ ερωτευτείς; Και πότε να βάλω το φόρεμα που πήρα για να σε σαγηνεύσω;

Δεν θα σε γνωρίσω. Ποτέ. Θα χαθούνε χρόνια. Κι άλλα χρόνια. Κι είχα υπολογίσει ότι θα γίνει τα επόμενα δύο. Κι είχα υπολογίσει ότι κάπου τώρα θα εμφανιστείς. Υπάρχει χρόνος έλεγα. Δεν υπάρχει χρόνος, λέω τώρα. Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο.

Κάντε κάτι γιατί θέλω κι εγώ να προλάβω. Να προλάβω την τύχη. Να προλάβω πριν το τέλος. Να προλάβω ν’ αγαπήσω και ν’ αγαπηθώ.

Φοβάμαι. Μα το φωνάζω. Δεν ακούει κανείς;

Το κείμενο υπογράφει η ΔΤ