Ετικέτες  Kleoniki Pouikli life u better think ubetterthink self light darkness existence 

Kατηγορίες  Σκέψεις

Δεσποινίς ετών 30 (…παρά κάτι ή και κάτι…)

Ηλικία: 30
Φύλο: Γυναίκα
Οικογενειακή κατάσταση: Ανύπαντρη
Προσωπικά χαρακτηριστικά: Ανήσυχη, δυναμική, δημιουργική, ψυχαναγκαστική, ερωτευμένη, αγχώδης, πολυπράγμων, ανεξάρτητη, ρομαντική, οργανωτική, ονειροπόλα, κυκλοθυμική.
—————————————
Άχαρη ηλικία. Και σκληρή.
Έχεις δώσει το στίγμα σου, αλλά δεν έχεις γευτεί τη μεγάλη επιτυχία. Έχεις κοπιάσει αρκετά, αλλά δεν έχουν εκπληρωθεί όλες οι προσδοκίες σου. Έχεις ζήσεις αρκετά, αλλά όλοι σου λένε πως μόλις κάνεις τη δική σου οικογένεια αρχίζει η πραγματική ζωή. Έχεις βγει, έχεις πιει, έχεις σπουδάσει, έχεις ερωτευτεί, έχεις ταξιδέψει, έχεις γνωρίσει κόσμο, αλλά ακόμα μερικά κύτταρά σου δεν σε αφήνουν να υπακούσεις σε όλες τις επιταγές της λογικής.
Χαοτική ηλικία. Και αντίξοη.

Δεν φταις εσύ. Τουλάχιστον όχι συνειδητά. Οι ορμόνες (καταρχήν). Αυτοβούλως κινούμενα ξωτικά με υπερφυσικές δυνάμεις που διοργανωνουν πάρτυ μέσα στο αίμα σου. Το αιφνιδίως εμφανισθέν “βιολογικό ρολόι” σου που κάνει τραμπολίνο στα τοιχώματα του εγκεφάλου σου. Έμφυτη βιοφυσική παρόρμηση. Ενίοτε μεγαλειώδης. Ενίοτε εγωκεντρική και ψυχοφθόρα. Ο επιβραδύνων μεταβολισμός σου, ο οποίος επιβάλλει πέντε στεγνά μαρουλόφυλλα για βραδυνό και τουλάχιστον τέσσερις κούπες πράσινο τσάι μέσα στη μέρα για να χωρέσεις στο παλιό σου τζιν.

Δεν φταις εσύ. Η φωνή της μαμάς να σου υπενθυμίζει ακούραστα πως σίγουρα υπάρχουν πρίγκηπες (κι ας παντρεύτηκε βάτραχο κι αυτή!). Η εικόνα του μπαμπά να πληρώνει με γλυκόπικρο βλέμμα μαθήματα τέταρτης ξένης γλώσσας ή δεύτερο μεταπτυχιακό από το κομπόδεμα για το γλέντι του γάμου σου. Όλοι αυτοί που σε κάνουν 24 χρονών και σε κοιτάζουν έκπληκτοι -τύπου “πόσο καλά διατηρείσαι, βρε άτιμη!!!!”- όταν τους λες πως είσαι 29. Οι φίλες σου που ετοιμάζουν γάμο, φτιάχνουν σπίτι, ανοίγουν μαγαζί, στήνουν γραφείο, ξεσκατίζουν μωρά. Ο κολλητός σου που παντρεύτηκε μια ξενέρωτη τύπισσα και μεταλλάχθηκε σε ένα άχρωμο, άοσμο και βαρετό playmobil.

Δεν φταις εσύ. Οι ρυτίδες στο μεσόφρυο και γύρω από τα μάτια που ξαφνικά απαιτούν την προσοχή σου κάθε πρωί και βράδυ. Η γιαγιά που σου έλεγε τρυφερά να μάθεις από μικρή να μαγειρεύεις και να ράβεις για να γίνεις καλή νοικοκυρά. Το τατουάζ που ποτέ δεν έκανες και τώρα σου τριβελίζει το μυαλό σαν τραγελαφικό απωθυμένο. Τα πόδια σου που δεν αντέχουν πια όλη μέρα εγκλωβισμένα στα ψηλά τακούνια. Τα κορίτσια που είναι γεννημένα το ’95, το ’96, το ’97, το ’98 με το αβυσσαλέα σέξυ DNA τους. Ο αναπότρεπτος σταρχιδισμός που σε κάνει όλο και λιγότερο πια να νοιάζεσαι για το ποιος θα σε παρεξηγήσει.

Δεν φταις εσύ. Η αναθεματισμένη η Μποφίλιου που τραγουδάει πως “έρχονται οι μέρες του φωτός” κάπου στα τριάντα κι εσύ την πίστεψες. Οι επαγγελματικές υποχρεώσεις που αδρανοποιούν την σεξουαλικότητα σου (δεν προλαβαίνεις να πας για αποτρίχωση, δεν προλαβαίνεις να αγοράσεις εσώρουχα, δεν προλαβαίνεις να του πάρεις πίπα). Ο χρόνος που δεν μετράει πια με τη δική σου ηλικία, αλλά με την ηλικία του πρώτου παιδιού της πρώην κολλητής σου που γέννησε στα 23 της. 4 μηνών ο Γιαννάκης.. 13 μηνών ο Γιαννάκης… 22 μηνών ο Γιαννάκης.. 31 μηνών… 40 μηνών.. Στα πόσα καίγεσαι? Στα πόσα, ρε γαμώτο?

Δεν φταις εσύ. Οι έρωτες αλλάζουν. Συμβιβάζονται, όταν δεν είναι πια είκοσι χρονών. Γϊνονται μοχλός υλοποίησης ενός έξωθεν επιτασσόμενου κοινωνικού status quo: γνωριμία (25 ετών)-συγκατοίκηση(26 ετών)-αρραβώνας(28 ετών)-γάμος(30 ετών)-παιδί(32 ετών). Οι έρωτες εργαλειοποιούνται. Απομυθοποιούνται. Ξεφτιλίζονται και ξεφτιλίσουν. Ξεκινούν σχέσεις που κατόπιν πληγώνουν. Άλλοτε ζητούν συγνώμη κι άλλοτε γίνονται ακόμα πιο μίζεροι. Μένουν σε σχέσεις από τεχνητή ανάγκη, συνήθεια και αυταπάτες. Δεν μπαίνουν σε σχέση από φόβο και γύμνια. Ξενο-πηδιούνται όχι από πάθος ή νεανική ορμή, αλλά από πλήξη και ανικανότητα αληθινού δοσίματος. Άψυχες, αδιάφορες, αχαλίνωτες δόσεις επιβεβαίωσης.

Δεν φταις εσύ. Η ηλικία αυτή είναι ένα τροχαίο. Μετωπική σύγκρουση των κοινωνικών συμβάσεων με την επανάσταση (που δεν έκανες ποτέ ή τελείωσες άδοξα) προς αναζήτηση μιας νέας σταθερής ταυτότητας. Μην το ψάχνεις. Μη ρωτάς. Μην σκέφτεσαι. Βασικά πάψε να ρωτάς και πάψε να σκέφτεσαι.

Δεν φταις εσύ για την κρίση.
Δεν φταις εσύ που υπάρχουν μαλάκες άντρες.
Δεν φταις εσύ που δε θέλεις να είσαι η multitasking πριγκήπισσα που οι άλλοι περιμένουν.

Πάψε να σκέφτεσαι. Πάψε να πιστεύεις πως θα τα ελέγξεις όλα. Πάψε να ελπίζεις πως θα αλλάξουν τα λάθη και οι παραλείψεις. Και πάψε να με ρωτάς τι φταίει. Είσαι νευρωτική. Αυτό είσαι. Και δεν έχω καμία γαμημένη απάντηση στις ερωτήσεις και τα αδιέξοδά σου. Γιατί είμαι κι εγώ ακριβώς σαν εσένα.
Δεσποινίς ετών 30. Ανυπεράσπιστη.