31 Ιουλίου 2017
Ετικέτες Vicky Chyta
Kατηγορίες Σκέψεις
ΕΚΣΤΑΣΗ
Αδιαμεσολάβητη η σχέση μου με το θείο τούτη την εποχή
Σχέση μυστικιστική, αγαλλίαση και συνάμα πόνος ερωτικός
Eπαφή με το υπεραισθητό τις νύχτες,
τελετουργικό που δεν μπορώ να αρνηθώ
Μου ζήτησε χορό, χορό που ήδη του ‘χα τάξει
Έναν του Διονύσου, υπερβατικό, απελευθερωμένο από ιστορικές προϋποθέσεις
Και είπα ναι
Στο υπερκόσμιο πνεύμα
Στο νερό που τρέχει από το σώμα και το στόμα του
Και σε ματιές υποστηρικτικές σε δυνατές σιωπές
Τι αίσθηση απόσπασης
Θνητός θεός να μ’ αγκαλιάζει
Να τον συναντώ στο ψυχικό υπόγειο
Να γράφω κύκλους γύρω του ωσότου λυτρωθώ
__________________________________________
Γράφει η Βίκυ Χύτα