12 Ιουλίου 2018
Ετικέτες Dimitra Diamantidou
Kατηγορίες Σκέψεις
ΕΝΑ ΠΑΡΑΞΕΝΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ
Συλλήβδην και με αφορμή
Τις καταιγίδες του θέρους
Άλλαξα κι εγώ το ύφος μου απέναντι στο χρόνο.
Δεν του βγάζω τη γλώσσα κοροϊδευτικά
Δεν τρέχω πίσω του ασθμαίνοντας
Το ύφος μου υποδηλώνει σοβαρότητα απέναντι στο παρόν
μιας και τίποτε πέρα από αυτό δεν υπάρχει.
Στέκομαι με σεβασμό και ταπεινότητα μπροστά στην ενεργό στιγμή,
κατά την οποία μπορώ και αναπνέω, σκέφτομαι, χαμογελώ ή κλαίω.
Σε κάθε τέτοια στιγμή που πεθαίνει ευγενικά – κι ας έχει μέσα της χιλιάδες, πελώρια ή μικρά, κύματα αποκαλύψεως.
Γράφει η Δήμητρα Διαμαντίδου