Ετικέτες  u better think 

Kατηγορίες  Σκέψεις

Ζητάς να είσαι άλλος μα δίχως κόπο

Αυτό που ήταν μέσα σου και πόναγε και πονούσε. Κοιτάχτηκες στον καθρέπτη μα δε σ´ αναγνώριζες. Σαν έναν παλιό σύντροφο που συνάντησες τυχαία κι αλλαξατε δυο κουβέντες τυπικές και τίποτα δε θύμιζε τις στιγμές σας. Τίποτα απ´ όλα τα μεγάλα που ζήσατε ή που νομίζατε ότι ήταν μεγάλα.

Έτσι και τώρα.

Δε σε βλέπεις ή δε σε ξέρεις. Μα τί ν´ αναγνωρίσεις; Αυτόν που δεν παραδέχεσαι; Αυτόν που δεν εκτιμάς; Αυτόν που δεν επιθυμείς άλλο να φιλοξενείς στο σώμα σου;

Γι´ αυτό πονούσε το σώμα σου αλλά και η καρδιά σου. Σαν μαχαιριά στην καρδιά η αλήθεια ότι δε σε σέβεσαι. Πικρή. Και με δύναμη. Δύναμη τέτοια που σ´ οδηγεί σε διάλυση πια.

Ζητάς να είσαι άλλος μα δίχως κόπο.

Και πονούσε το σώμα σου και πόναγε η ψυχή σου. Δείξε σθένος και γίνε. Έστω τώρα.