Kατηγορίες  Σκέψεις

ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΑ

Φως που ξεχύνοταν από τη τζαμαρία και έδινε σαν προβολέας πρωταγωνιστικό ρόλο στη σκόνη.
Εγώ, ανακάτεβα τον καφέ με το κουταλάκι για να δημιουργηθεί στρόβιλος στο φλυτζάνι.
Δημιουργούσα καταστάσεις.
Έπειτα συγκέντρωσα τη σκέψη μου στο στρόβιλο και ξεπηδούσαν από μέσα του πρόσωπα και αντικείμενα. Περισσότερο σύμβολα και αριθμοί θα έλεγα. Είδα το 7 και το 32.
Είχα μεγάλη ανάγκη να στηριχτώ κάπου κι εψαχνα σημάδια θεϊκά για αποκρυπτογράφηση.

Όλοι ξέρουν να γράφουν αλλά δεν είναι συγγραφείς, σκέφτηκα.
Όλοι αναπνέουν αλλά δεν ξέρουν σίγουρα πως να ζουν.
Όλοι κοιτάζουν αλλά δεν βλέπουν τα ίδια πράγματα στο φλυτζάνι.
Ανάκατες σκέψεις, χωρίς ιδιαίτερο νόημα που μ’ έκαναν να έχω την ψευδαίσθηση πως φιλοσοφώ για το αντικειμενικό.

Μετά χάθηκα σε συλλογισμούς για τον έρωτα, ο οποίος καταλήγω πως είναι σημαντικός.
Όσο και η δημιουργία.
Και κάποιοι ερωτεύθηκαν, χωρίς να έχουν πραγματικά το δικαίωμα. Γίναν αργότερα δυνάστες ο ένας του άλλου.
Και κάποιοι άλλοι δημιούργησαν, χωρίς να έχουν πραγματικά το δικαίωμα. Έγιναν γονείς.

Το φως έδειχνε την αλήθεια. Υπάρχει σκόνη. Παντού.
Όχι αστερόσκονη του παραμυθιού. Αυτή της μη καθαρότητας, της βρώμας πώς το λένε.
Ανακάτεψα πιο γρήγορα τον καφέ και χύθηκε έξω.
Δημιουργούσα καταστάσεις.
Έπειτα έριξα χαρτί κουζίνας πάνω στο χυμένο καφέ και σχηματίζονταν πάλι μπροστά μου σύμβολα και αριθμοί.
Είχα μεγάλη ανάγκη να στηριχτώ κάπου κι εψαχνα σημάδια θεϊκά για αποκρυπτογράφηση όπως σας είπα.

Όλοι ξέρουν να μιλάνε αλλά δεν είναι ρήτορες, σκέφτηκα.
Όλοι ζουν αλλά δεν ξέρουν σίγουρα να παίρνουν κάποιες ανάσες.
Όλοι κοιτάζουν αλλά δεν βλέπουν τα ίδια πράγματα στους ανθρώπους.
Ανάκατες σκέψεις, χωρίς ιδιαίτερο νόημα που μ’ έκαναν να έχω την ψευδαίσθηση πως φιλοσοφώ για το υποκειμενικό.

Μετά χάθηκα σε συλλογισμούς για την αγάπη, η οποία καταλήγω πως είναι σημαντική.
Όσο και η καλλιέργεια.
Και κάποιοι αγαπήθηκαν, χωρίς να έχουν πραγματικά το δικαίωμα. Γίναν αργότερα δυνάστες ο ένας του άλλου.
Και κάποιοι άλλοι καλλιέργησαν, χωρίς να έχουν πραγματικά το δικαίωμα. Έγιναν γονείς.
___________________________________________________________________________________________________________________

Γράφει η Βίκυ Χύτα

Wouiki Tsita
Οικονομολόγος, ιστολόγι-er και ραδιοφωνικός παραγωγός

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *