Ετικέτες  Evi Dovelou 

Kατηγορίες  Σκέψεις

ΠΟΙΑ ΜΕΡΑ ΘΑ’ ΝΑΙ

Δευτέρα ή δεύτερα έρχονται τα χάδια σου
Τετάρτη ή τέταρτη είναι η υπόσχεση που μου έδωσες οτι με μια αγκαλιά, με ένα άγγιγμα σου στο λαιμό μου θα λυτρωθώ
Θα υποχωρήσει η μπόρα στα ματια μου

Το χείλη μου ξεφλουδισμένες βάρκες απ’ τη λυσσασμένη, αλμυρή θάλασσα … θα πιάσουν κάποτε στεριά
Και τα μαλλιά μου θα σταματήσουν να πέφτουν πάνω στο πρόσωπό σου σαν κίτρινα φύλλα φθινοπώρου
Οι εποχές θα περνούν και θα περνούν … και θα παίρνουν μαζί τους όσα υποσχεθήκαμε ο ένας στον άλλον
Σαν παιδιά που πιστέψαμε πως το ουράνιο τόξο μπορεί να γίνει στεφάνι στο κεφάλι
Πως μπορεί καποτε να γνωρίσουμε ένα μονόκερο

Μόνο ο καιρός μπορεί να ξεγυμνώσει τις πληγές μας
θα γδέρνει, θα δέρνει, θα δένει με σφιχτά λουριά
Τα μάτωμενα οστέινα κορμιά μας θα κείτονται στο φως του καλοκαριού και ο ζεστός ήλιος θα πέσει πάνω τους σαν ευλογία
Κυριακή θα ξημερώσει και όλα θα γαληνέψουν
__________________________________________________________________________________
Γράφει η Εύη Δόβελου