Ετικέτες  Markos Kamfonas poetry thoughts 

Kατηγορίες  Σκέψεις

ΣΤΗΝ ΥΔΡΑ

Είμαι εδώ, υπάρχω, σε σκέφτομαι, ανάβω τσιγάρο.
Καίγομαι μαζί με αυτό.

Η καύτρα προχωράει κι εγώ είμαι ακόμη εδώ και σε σκέφτομαι.
Δεν αλλάζει κάτι.
Κολλημένος να σκέφτομαι κι η καύτρα να προχωράει.
Εσύ αλλού.

Ξέρεις; Θέλεις να ξέρεις;

Το τσιγάρο τελειώνει και εγώ καίγομαι μαζί του, καίγομαι για απαντήσεις.
Είμαι εδώ; Υπάρχω; Σε σκέφτομαι;
Είμαι χαμένος.

–

Το τσιγάρο πάλι βαρύ, εσύ πουθενά κι ερωτήσεις που καίνε.
Γιατί σε ψάχνω, γιατί σε θέλω, γιατί δεν είσαι εδώ;

Σε θέλω.
Σε ψάχνω στα ψέματα, στις λέξεις, στις εικόνες … μα εσύ αλλού.
Δεν ακούς το τσιγάρο να σβήνει πάνω στο γυμνό μου δέρμα.
Είμαι ευάλωτος και εσύ χαμένος.

–

Πάλι εδώ,
κοιτάω το ηλιοβασίλεμα στην Ύδρα κι εσύ λείπεις για μια ακόμη φορά.
Το πακέτο κλειστό, δεν το άνοιξα, δεν το χρειάστηκα.
Το κενό μου έχει γεμίσει με μια ανάμνηση. Εσύ παντού και πουθενά.
Είναι η ανάμνηση σου να κάνεις πράγματα.

Όλοι εδώ, εσύ όμως δεν ήρθες ποτέ.
Κενό κι εκείνη η ανάμνηση με κάνει να πονώ.

Θα έρθεις;

Η θάλασσα με κοιτά και το τσιγάρο σβηστό, δε το ζητάω.
Πονάω μα δε μου καίει πια το δέρμα γιατί ποθώ.
Κενό μα γεμάτο από την ελπίδα ότι θα έρθεις!
Αυτό ποθώ. Να έρθεις. Να έρθεις.

Θα είμαι εγώ εδώ;
Πονάω τόσο.
Θα είμαι αλήθεια εδώ;
Το ξέρω. Θα έρθεις.
—