Ετικέτες  Dimitra Diamantidou freedom love mind poetry self thought 

Kατηγορίες  Σκέψεις

Σχετικότητα

Ο ελεύθερος άνθρωπος, δεν είμαι εγώ

Δεν έχω σταματήσει να ελπίζω

Όχι με την βαρύτητα του αισιόδοξου

Μα με τη νότα του μείζονος,

Δεν έχω σταματήσει να στοχοθετώ το «αύριο» σαν τη μόνη πηγή της ζωής μου

 

Ο «ελεύθερος» άνθρωπος δεν είμαι εγώ,

Συνδέομαι, βλέπεις, με το ηλιοβασίλεμα,

Ή με το σύννεφο,

Ή με τη μέρα,

Ή με τον ήχο των τρένων, των αυτοκινήτων,

Ή Των άλλων, των εκάστοτε άλλων, των πολλών άλλων

‘Η Των λίγων.

Συνδέομαι.

 

Και καταλήγω.

«Κατέληξε», λένε, «στο γενικό συμπέρασμα»

Πως ο ελεύθερος άνθρωπος, δεν είμαι εγώ

Έχω μέσα μου το χρόνο.