Ετικέτες    

Kατηγορίες  Σκέψεις

Το τίμημα

Σαν πλήρωσα το τίμημα της γνώσης

Επανάλαβα δυνατά:

Τόσα μα-χέρια με πλήγωσαν

Τόσες φωτιές…να! Τις έσβησα

Τόσα μάτια με κοίταξαν μα δε με είδαν

 

Όταν πλησίασες πια, ήμουν ενα άδειο σακκί

Μια ψυχή ρημαγμένη στους χρόνους

Σαν από θαύμα όμως

Ο πυρήνας της εκεί

Ολοζώντανος, καθόλου νεκρός

Να σπαρταράει ζωή

Να φυλάττει θεό αρχέγονο

Αυτόν της ωδής στον Έρωτα

Τον γόνιμο, τον γεμάτο άνθη και άνοιξη

 

Όταν ήρθες ήσουν ζεστός και μυρίζες θειάφι

 

Οταν ήρθες ήσουν γυμνός και μπήκες μέσα μου

 

Ήσουν εγώ. Σε γνώριζα ήδη.

Dimitra Diamantidou
Blogger @www.into-your-light.blogspot.gr | Civil engineer Msc ntua

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *