Kατηγορίες  Uncategorized

Ωραία κοιμωμένη

σκέπαζα τ’ αυτιά με το μαξιλάρι μου

να μην ακούω τους καυγάδες των γονιών

έριχνα σάλια στο μαξιλάρι μου

σαν ονείρωξη απ’ την ελευθερία των πουλιών

γέμιζα την αγκαλιά με το μαξιλάρι μου

να μοιάζω στις σχέσεις των άλλων σπιτιών

σου ‘κοψα την ανάσα με το μαξιλάρι μου

σα να είχα τη δύναμη των αστυνομικών

κι έμεινα εδώ με το μαξιλάρι μου

να ζω με τις γνώμες των περαστικών