Ετικέτες  downfall existence life live self soul ubetterthink self light darkness existence Vicky Chyta 

Kατηγορίες  Σκέψεις

Όταν δε σε βλέπουν

Στροβιλίζεσαι στο σκοτάδι
Στις μαύρες σκέψεις
Στις απαγορευμένες πράξεις

Στο φως της μέρας φοράς προσωπείο
Είσαι ρόλος, μια δουλειά, πέντε φίλοι, ένα χόμπι και μια δικαιολογία για όλα

Μα όταν δε σε βλέπουν είσαι εσύ
Διαμορφωμένος απ΄ το τρομακτικό, μοναχικό τοπίο της ψυχής σου
Πεδίο αλλοπρόσαλλων πειραματισμών και ανατριχιαστικών ήχων εκ των έσω
Τύμπανα μα και βιολιά

Σε ασφυκτική εσωτερίκευση
Σε αναζήτηση γαλήνης και τρόπων να ξεπεράσεις τα παιδικά σου τραύματα

Αφήσου και χόρεψε σα να μη σε βλέπουν
Δεν ξέρεις πόσο μένει
Είσαι εκτεθιμένος στο θάνατο

Πέταξε με τις μαύρες φτερούγες σου ως την ήλιο
Το ζεστό άγγιγμα της αλήθειας θα σ΄ ανακουφίζει κάνοντάς σε να νομίζεις πως τη γνώρισες