Ετικέτες  destination Greece holidays islands summer 

Kατηγορίες  Προορισμοί

100 ΩΡΕΣ ΣΤΗ ΧΙΟ

Είστε παρέα που κάποιοι προτιμούν διακοπές με καράβι, ενώ άλλοι με αυτοκίνητο;
Η λύση σας ονομάζεται «Χίος».
Ο γάμος των φίλων μας στα Καρδάμυλα ήταν η κατάλληλη αφορμή. Τα εισιτήρια κλείστηκαν με συνοπτικές διαδικασίες.
Παρασκευή πρωί 09.00 αναχώρηση από Πειραιά, άφιξη 16.00 στη Χίο.
Τρίτη βράδυ 23.00 αναχώρηση από Χίο, άφιξη 07.00 Τετάρτη πρωί στον Πειραιά.
100 ώρες στη Χίο, 3 ημέρες άδεια από τη δουλειά σου.

https://www.instagram.com/p/BHVQWZWDCil/?taken-by=ds_tma

Τα πράγματα φορτώνονται στο αυτοκίνητο, το αυτοκίνητο φορτώνεται στο καράβι [Αριάδνη]. Ο μίτος των 100 ωρών στη Χίο αρχίζει να ξετυλίγεται στο 7ωρο ταξίδι, στο οποίο έχουμε την ευκαιρία να προγραμματίσουμε τα άμεσα μελλούμενα. Ιδέες και πληροφορίες από φίλους, blogs, ατελείωτο zoom-in και –out στο GoogleEarth και το πλάνο καταρτίζεται με γεωγραφικά κριτήρια κατά βάση.

Η πρώτη και ίσως μόνη απόφαση που έχεις να πάρεις πριν έρθεις είναι ο τόπος διαμονής. Εμείς επιλέξαμε ένα ξενώνα στον προστατευμένο οικισμό Βέσσα, στα Μαστιχοχώρια. Το καλό με τη Χίο είναι ότι μπορείς να πας παντού από παντού [με περισσότερες από μία εναλλακτικές διαδρομές], αρκεί να έχεις όρεξη και πνεύμα εξερευνητή.

Για την ευκολία παρακολούθησης, θα καταγράψω όπως τις ζήσαμε:

Ημέρα 1η:
άφιξη στη Χίο στις 16.00, με ελλιπές GPS και χωρίς κατάλληλη πληροφόρηση, αποφασίζουμε να πάρουμε το «συντομότερο» δρόμο -όπως φαίνεται στο χάρτη- για Βέσσα. Και εδώ αποδεικνύεται το ρητό «η ευθεία συντομοτέρα, αλλά η καμπύλη προτιμοτέρα» [φήμες λένε για το ορθόν της ρήσης στις γυναίκες]. To cut the long story short, μετά από >1ώρα καλύψαμε τα 20χλμ της διαδρομής [μέσω Χαλκείου], της οποίας τα τελευταία 5χλμ ήταν αποκαλυπτικά ως προς το καταστρεπτικό αποτέλεσμα της πυρκαγιάς του 2012.
Τις υπόλοιπες ώρες που το φως της ημέρας το επέτρεπε, πήγαμε στα Μεστά μέσω Λιμένα Μεστών, όπου φάγαμε εξαιρετικά και πρωτοσυναντήσαμε την καταπληκτική αφιλτράριστη και απαστερίωτη τοπική μπύρα και το μαστέλο.

Τα Μεστά είναι ο κεντρικός οχυρωματικός οικισμός των Μαστιχοχωριών, περίκλειστος και δαιδαλώδης. Η σύγχρονη μορφή των Μεστών είναι ένα μίγμα λίθινων κτισμάτων και καλντεριμιών και εναέριων καλωδίων υποδομών, την ενοχλητική παρουσία των οποίων συνειδητοποιείς κυρίως στήνοντας το κάδρο της φωτογραφίας. Παρόλα αυτά, ανακαλύψαμε πανέμορφες «γωνιές» και ποιοτικές λεπτομέρειες σε έναν οικισμό που είναι must να επισκεφτείς, όμως δεν θα «τρελαθείς».
Βραδινό ποτό [masticha-mojito] στην παραλία του Λιθιού και re-charging για την επόμενη ημέρα.

Ημέρα 2η:
1. Μουσείο Μαστίχας [λίγο έξω από το Πυργί], κατατοπιστικότατο για τη «διαδρομή» της μαστίχας στο χρόνο και τη σημασία της για την κοινωνία και την ιστορία του νησιού [με πλούσιο αρχειακό υλικό και videos], εξαιρετική αρχιτεκτονική τοπίου γύρω από το κτίριο, συζητήσιμη αρχιτεκτονική λύση και busy εσωτερικό.
https://www.instagram.com/p/BHX949xDMiM/?taken-by=ds_tma
https://www.instagram.com/p/BHWvCZVBdsM/
2. παραλία Βρουλίδια [μασώντας μαστίχα] – απίστευτη νότια παραλία [απεικονίζεται επίσης στην κεντρική εικόνα του άρθρου].
https://www.instagram.com/p/BHXAN7uDVLz/
3. Μαύρα Βόλια – τρείς θαυμάσιοι κόλποι με σταδιακή έκθεση στο γυμνό.

4. Καρδάμυλα για το γάμο των φίλων μας [καταπληκτικό σημείο το εκκλησάκι του Αγίου Μάρκου, στο άκρο του οικισμού]. Πρώτη επαφή με την ανατολική ακτογραμμή καθώς ο δρόμος που οδηγεί στα Καρδάμυλα είναι παραλιακός στο μεγαλύτερο τμήμα του. Επειδή εσύ πιθανότατα δεν θα έχεις το γάμο, πέρνα Οινούσσες και γράψε μου τί είδες να ζηλέψω.

Ημέρα 3η:
Με αφορμή το beach party των φίλων μας στο Γιόσωνα, κινηθήκαμε και πάλι βόρειο-ανατολικά –διαμέσου της πόλης της Χίου όπου ανακαλύψαμε το εξαιρετικό «44».
[Ναι, «σκότωμα» το Βέσσα->Καρδάμυλα->Βέσσα->Καρδάμυλα σε 15ώρες.]
Ο Γιόσωνας μας έδωσε την τέλεια έναρξη για το σχεδιασμό της επιστροφής μας από το βόρειο τμήμα του νησιού προς το δυτικό. Η διαδρομή Γιόσωνας->Αμούδες->Βίκι->Κάμπια[αν έχεις χρόνο κατέβα το φαράγγι]->Φυτά->Κατάβαση θα μας μείνει αξέχαστη για καιρό, μέσα σε ένα κατάφυτο τοπίο. Πνίξαμε τον πόνο μας που δεν είχαμε χρόνο να εξερευνήσουμε περισσότερο τα βορειοδυτικά [Άγιο Γάλα, Αγία Μαρκέλλα] κάνοντας μια βουτιά -ενώ ο ήλιος έδυε- στο Λήμνιο.
Last but not least, νυχτερινή βόλτα στη Βολισσό, με την πλούσια ιστορία και την αμφιθεατρική δομή της στο λόφο [μακάρι να τη βλέπαμε με το φως της ημέρας]. Ανέβα στο βυζαντινό κάστρο και ευχαριστήσου τον αέρα, αναρωτώμενος ποιά είναι άραγε η ιστορία που έχει εκτυλιχτεί κάτω από τις [σωζόμενες ή κατεστραμμένες] οροφές των –στην πλειοψηφία τους εγκατελειμένων- κτιρίων που απλώνονται κάτω από τα πόδια σου.
Στην κεντρική πλατεία μην αμελήσεις να φας πειραγμένες τοπικές γεύσεις στο Μαύρο Πρόβατο.

Ημέρα 4η:
Μέσω Λιθιού περνάμε διαδοχικές χερσονήσους πάνω στις οποίες εντοπίζονται λίθινες κατασκευές, οι οποίες ονομάζονται βίγλες που προφανώς είχαν αμυντικό-επικοινωνιακό χαρακτήρα, εν είδει φρυκτωριών.
https://www.instagram.com/p/BHbzdZzBhRM/
Πρώτη στάση [μετά από άπειρα μικρά διαλείμματα για φωτογραφίες] η παραλία Ελίντα. Δεν χρειάζεται να πω κάτι. Η φήμη της προηγείται.

Στη συνέχεια, επίσκεψη στο μεσαιωνικό χωριό Αυγώνυμα, όπου φάγαμε στα «Αστέρια» καταπληκτικά μαγειρευτά στη γάστρα, με συγκλονιστική θέα προς το Αιγαίο μέσω του πευκοδάσους, από υψόμετρο >500μ.
Μετά το γεύμα, περίπατος στον Ανάβατο, το «Μυστρά» της Χίου, μεσαιωνικό οικισμό κτισμένο σε ένα απόκρημνο βράχο. Εικόνες λίγο απόκοσμες, σαν να έχει σταματήσει ο χρόνος [η φθορά όμως «τρέχει»].
Tip: προσοχή στα φίδια και τις πολυάριθμες μέλισσες [λιλικιές].
https://www.instagram.com/p/BHcuzHHDlDn/?taken-by=ds_tma

https://www.instagram.com/p/BHmXfcPj7O7/

Βραδινό κρασί με την κατάλληλη αμφίεση στο κλασσάτο Argentiko, των γενοβέζικων κτιρίων του 1550 στο κτήμα των 32 στρεμμάτων στον Κάμπο.

Ημέρα 5η και τελευταία:
1. Πυργί, μεσαιωνικό χωριό φρουριακού τύπου με εξαιρετική ομοιομορφία στις όψεις των κτιρίων που φέρουν γεωμετρικά μοτίβα.
https://www.instagram.com/p/BHefE_MBmEo/
2. Ολύμποι, εξαιρετικός περίκλειστος οικισμός, το πιο αυθεντικά σωζόμενο από τα Μαστιχοχώρια.
3. Αγία Δύναμη. Δες φωτογραφία, πάρε εφόδια και πήγαινε.
https://www.instagram.com/p/BHevzV-jwdQ/
4. Αυλωνιά, πολύ όμορφη παραλία, όπου μείναμε μέχρι τη δύση του ηλίου. Highlight οι παγωμένες μπύρες και τα φρέσκα καλαμάκια [πες τα σουβλάκια] από την υπερ-οργανωμένη καντίνα.

Τα στατιστικά των 100 ωρών της Χίου έγραψαν 650χλμ σε 17 ώρες οδήγηση.
Αυτή η μεγάλη εξερεύνηση μας επέτρεψε να δούμε πολλά, σίγουρα όμως υπάρχουν κάποια κρυμμένα διαμαντάκια που θα μας πεις εσύ στα σχόλιά σου πιο κάτω.

Η επίγευση που μας άφησε η Χίος είναι η εικόνα ενός αυτόνομου νησιού [μαστίχα και ελιές στα νοτιοδυτικά, εσπεριδοειδή στον Κάμπο, εμπόριο, εφοπλιστικές οικογένειες, κλ, με ποιότητα και ταυτότητα στο πολυποίκιλο «τουριστικό» προϊόν της.
Το τοπίο είναι δυναμικό, πολύμορφο και πλούσιο σε ανάγλυφο.
Το κτιστό περιβάλλον σε μεγάλο βαθμό έχει σεβαστεί το τοπίο, αποτέλεσμα πιθανόν του μεγάλου αριθμού των οικισμών, ο οποίος απέτρεψε φαινόμενα άναρχης αστικής διάχυσης [δόμησης εκτός σχεδίου]. Η εκτός οικισμών γη δεν έχει καταναλωθεί για δόμηση, αλλά για καλλιέργειες, με αποτέλεσμα φυσικό και τεχνητό περιβάλλον [φύση και οικισμοί] να συνυπάρχουν αρμονικά [αν και ομολογώ εντόπισα ορισμένα σημεία κατάλληλα για υπόσκαφα κτίρια].

Κλείνοντας, μία αναφορά στη διακριτική απουσία των προσφύγων και την μη διακριτική παρουσία της διεθνούς ακτοφυλακής, «ενθύμιο» από το παγκόσμιο πολιτικό γίγνεσθαι εν έτει 2016.

https://www.instagram.com/p/BHfqlsDjlJV/?taken-by=ds_tma[/embed]

Γράφει ο Δημήτρης Σακελλαρίου